Kamuflaż ortodontyczny

Pacjenci ze znacznie nasilonymi wadami kostnymi na pewno znają pojęcie kamuflażu ortodontycznego, ponieważ jest to jedna z metod leczenia, którą zazwyczaj proponują ortodonci.

Oczywiście leczenie kamuflażowe nie dotyczny wszystkich pacjentów, a jedynie tych, których wzrost jest już zakończony, czyli pacjentów nastoletnich i dorosłych.

Po zakończeniu pokwitaniowego skoku wzrostu nie jesteśmy w stanie za pomocą samego aparatu ortodontycznego skorygować wady kostnej. Wówczas opcje jakie jesteśmy w stanie zaoferować, to przemieszczanie zębów względem kości – czyli zastosowanie pewnego kamuflażu wady za pomocą zmiany relacji między zębami, lub leczenie chirurgiczne.

Na czym polega kamuflaż ortodontyczny?

U pacjentów, u których wzrost jest zakończony możemy pracować nad ukryciem problemu kostnego, który jest przyczyną wady zgryzu. Ukryciem, czyli zamaskowaniem wady, która istnieje i którą na koniec leczenia pacjent nadal będzie miał – jednak nie będzie tak widoczna jak przed leczeniem.

Kamuflaż najczęściej stosujemy u pacjentów klasy 2, czyli pacjentów, których żuchwa jest cofnięta w stosunku do szczęki. Wówczas leczenie kamuflażowe często obejmuje usunięcie górnych pierwszych przedtrzonowców (czwórek), a czasem również dolnych przedtrzonowców (czwórek lub piątek). W przypadku wad klas 3, gdzie żuchwa jest wysunięta w stosunku do szczęki, leczenie kamuflażowe jest trudniejsze, ale w wielu przypadkach również możliwe (przy mniejszym nasileniu tej wady).

Kamuflaż, a estetyka twarzy.

Zastosowanie kamuflażu jest możliwe i ma sens u pacjentów, u których zmiana pozycji zębów będzie miała korzystny, lub przynajmniej nieszkodliwy wpływ na estetykę twarzy. Szczególnie u pacjentów z niewielkim lub średnim nasileniem wad 2 klasy, lub niewielkim nasileniem wad 3 klasy leczenie kamuflażowe nie kłóci się z estetyką twarzy i może być skuteczne.

U kogo nie wykonamy kamuflażu ortodontycznego?

U pacjentów ze znacznym nasileniem wady kostnej, jedyną opcją leczenia często pozostaje przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Leczenie kamuflażowe może mieć bardzo negatywny wpływ na estetykę twarzy – zapadnięcie warg, cofnięta bródka w przypadku klasy 2, lub mocno wysunięta bródka i wychylone siekacze górne w przypadku klasy 3. W tych wadach również stabilność leczenia będzie wątpliwa. Zbyt mocne wychylenie siekaczy i ekstremalne przesunięcia zębów zwykle prowadzą do nawrotu wady.

Leczenie kamuflażowe jest też niewskazane u pacjentów w wieku 10-11 lat, ponieważ u takich pacjentów jesteśmy w stanie wyleczyć wadę kostną bez niepotrzebnych ekstrakcji zębów.

Skąd lekarz wie, które leczenie będzie odpowiednie?

W celu określenia, czy leczenie kamuflażowe jest możliwe u danego pacjenta, ortodonta wykonuje analizę zdjęć radiologicznych, analizę modeli zębowych (dlatego niezbędne jest wykonanie modeli diagnostycznych u każdego pacjenta, u którego planujemy leczenie ortodontyczne) oraz analizę profilu i uśmiechu pacjenta (w naszym gabinecie wykonujemy w tym celu fotografie pacjentowi).

.